Blog van 'n conflictbevrijder

Tussen de partijen in

17-09-2015 15:15

Claire is er klaar mee. Ze werkt sinds 6 jaar als teamleider bij een Zorgorganisatie en voelt zich uitgewoond. Ze is overspannen en zit sinds 6 weken in de Ziektewet. Ze wil kappen met haar huidige functie. Door haar vooropleidingen heeft ze meerdere mogelijkheden in de Zorg, maar ze weet nog niet goed wat ze wil en doet daarom een heroriëntatietraject bij ons. In principe wil ze bij haar huidige werkgever blijven, hoofdzakelijk omdat deze in haar woonplaats gevestigd is. Haar voorkeur gaat uit naar interne re-integratie, maar ze kan zich ook een ander pad voorstellen.

‘Je wilt iets anders en weet nog niet wat, maar mag ik weten wat er mis ging in je huidige functie?’, vraag ik. ‘Lastig te zeggen’, zegt ze. ‘De mensen zijn best okay hoor, maar het stroomt gewoon niet. Alsof we elkaar niet begrijpen. Ik kan me herinneren van vroeger dat ik in een soort van werkflow zat, maar in mijn huidige functie hol ik altijd achter de feiten aan. Ik krijg het werk niet op mijn adem. Altijd gedoe. Ik weet het niet. Het zal ook best aan mezelf liggen.’
‘Wat precies zou je team beter moeten begrijpen?’, vraag ik.
‘Dat ik vóór hen ben, en niet tegen hen’, zegt Claire na enig peinzen.

Claire is niet de eerste teamleider die vastloopt op het thema ‘strijdige belangen’. Het is een typisch middenkaderonderwerp. Denk bijvoorbeeld aan een situatie waarbij de werkgever besluit dat een team opgeheven moet worden, de teammanager hieraan wil en moet meewerken, maar zich innerlijk solidair voelt met de teamleden die voor baanbehoud vechten. Er is begrip naar twee kanten toe, maar dat kan niet altijd uitgesproken worden, laat staan dat ernaar gehandeld kan worden. Hondsmoe worden mensen hiervan; sommigen lopen er helemaal op leeg. Ze raken verstrikt in wat partijen van ze willen. Waarbij ze de belangrijkste vragen overslaan: wat denk en wil ik zelf? Wat kan ik anders doen? En: hoe blijf ik overeind?

Aanvankelijk dacht Claire geknipt te zijn voor haar functie. Ze is een voortvarend type, snel van begrip, met progressieve ideeën, altijd in voor vernieuwing en verandering, wat goed aansluit bij haar organisatie die enorm in beweging is. Ze heeft oprecht feeling voor waar de organisatie naar toe wil. Maar ze heeft ook begrip voor haar teamleden, die allerlei bedreigingen zien en bezwaren hebben. Mensen zijn immers geen machines die doen wat je wilt zodra je iets roept, zegt ze hier zelf over. Ze vindt het dan ook logisch en belangrijk rekening met hen te houden. Maar toch. ‘Waarom doet iedereen toch altijd zo moeilijk, terwijl ik toch zo laat zien dat ik het beste met ze voor heb? Waarom altijd maar die kont tegen de krib? En dan kom ik bij de directie en dan lopen ze dáár weer in mijn nek te hijgen.
Ik heb het helemaal gehad met dat de hele dag schipperen!’

'Frustrerend’, geef ik toe, ‘maar geef nou zelf eens antwoord op je vraag: waarom denk jij zelf dat je teamleden zo moeilijk doen?’ Claire valt stil. En dan: ‘Misschien doen zij niet moeilijk. Ze doen eigenlijk wel hun best.’
'Laten we dan eens naar jou zelf kijken: ‘Je snapt de organisatie, die haast heeft met het doorvoeren van de veranderingen. Je snapt je team, dat meer tijd nodig heeft. Wat kun jij anders doen om dit probleem te overbruggen?’
‘Ohhh', zegt ze, 'misschien weet ik wel iets', en haar hele gezicht klaart op. ‘Timing. Misschien moet ik gewoon beter leren timen... Kleinere brokjes informatie delen met het team. Niet alles tegelijk. Toch wat beter nadenken wanneer ik wat inbreng... Goh zeg, ik zie opeens weer mogelijkheden!’

'Rustig aan madame: we beginnen pas', zeg ik. 'We gaan eerst nog eens een beetje breder kijken, en een mooi fundament onder jouw plan leggen. Anders lig jij morgen weer uitgeblust langs de kant.'

Gerelateerde blogs

Blog: Innerlijke vrede: tips om voorbij het verwijt te komen, dec 2014

Casus: Van burn-out naar re-integratie. Lees hoe het Lisa Perfektionista vergaat.., juni 2013

Artikel: Leidinggevende: heb je oog voor het wraakmechanisme?, juni 2013