Blog van 'n conflictbevrijder

Mensen die liefhebben geven.

Ja toch?

Nee.

Niet per se.

Al zit er héél veel goeds in geven!

• Mensen vinden je aardig
• Het maakt gelukkig een ander te helpen (is wetenschappelijk aangetoond)
• Wie makkelijk geeft, ontvangt vaak ook makkelijker
• Je bouwt goed karma op

Dat is meer dan genoeg reden om vooral door te blijven gaan met geven!

Alleen zit er wel een addertje onder het gras:
het moet wel van de juiste plek komen!

En dat is je hart.
Vanuit een plek van onvoorwaardelijkheid èn mogelijkheid

En dus niet vanuit angst,
of schuldgevoel,
of verplichting,
of berekening,
of tekort (aan tijd, middelen, liefde) …

Met geven vanuit een negatieve bron, zoals hierboven genoemd
doe je niet alleen jezelf tekort
maar ook de ander

Want, om het maar even 'liefdogenloos' te zeggen:

• De ander voelt het gewoon, als het ongemeend is, of eigenlijk niet kan. Dat kun jij met tekst wel weten te verhullen - en daarmee kun je iemand inderdaad op een verkeerd been zetten - maar ons aller gevoel pakt méér op, dan tekst alleen…
• Je doet iets onzuivers in de relatie, wat tot scheefgroei leidt
• Van een vals zelfbeeld en vals imago wordt niemand gelukkig
• Geven vanuit een negatieve bron maakt niet gelukkig, maar moe, overprikkeld en ongelukkig 

Je bent lief!
Daar hoef je helemaal niets voor te doen.
Gewoon jezelf zijn is genoeg.
Wat zeg ik? Jezelf zijn is méér dan genoeg: het is zoveel leuker en fijner en eerlijker en pakt zoveel beter uit op termijn!
De ander iets gunnen – van binnen een ja voelen - vanuit je liefde voor die ander, gaat prima samen met nee zeggen tegen incidentele verzoeken
Elk rechtschapen mens gaat daar hooguit even, maar niet heus teleurgesteld over zijn!
Elk rechtschapen mens wil ook het beste voor jou.

Met geen nee durven zeggen doe je echt NIEMAND een plezier
Alleen de mensen die niet heus om je geven
Het is een verkeerde gedachte dat mensen jou aardig vinden omdat je doet wat zij van je willen
Je creëert er juist dat mee, wat je - denk ik - absoluut niet wil, namelijk

• Vermoeidheid en overprikkeldheid
• Ongelijkwaardige relaties
• Een laag zelfbeeld
• Misbruik
• Overbelasting
• (Innerlijke) conflicten
• spanningsklachten

Maar voor sommigen is het probleem van geen nee kunnen zeggen héél weerbarstig
En lukt het niet dit bij te sturen, op basis van de wil alleen
Ze hebben letterlijk geen grip op hun grenzen

Als dit bij jou zo is, nodig ik je hierbij uit om deel te nemen aan de ééndaagse re-Treat Grip op Grenzen

Vanuit mijn hart: je bent zo welkom!

aleXandra

Gerelateerde artikelen
Blog: Grenzen stellen en de moederwond, nov 2020

Blog: Grenzen stellen een sprookje?, feb 2021

Blog: Meebewegen, of grenzen stellen, feb 2015

Laten we het eens hebben over (innerlijke) conflicten en pijnklachten...
Oftewel: stress.   
Met welke vaardigheid worstel jij dan feitelijk bewust of onbewust?
Ik weet het wel...

Met grip op je grenzen. 

As simple as that. 

Ja, dat zou fijn zijn hè, grip op je grenzen?

Klinkt ook zo lekker makkelijk en duidelijk. 
Maar moeite met grenzen stellen zit diep, heel diep. 

Want het probleem is, dat je ze niet (op tijd) voelt.
En dan kun je ze ook moeilijk stellen. 
En ga je vanzelf dingen doen die je niet wil.
En blijf je in relaties die jou niet steunen, niet voeden, niet gelukkig maken.
Totdat het mis gaat.

Je raakt in een crisis.
Een burnout, een conflict op je werk, een scheiding, misschien wel een véchtscheiding.
Allemaal niet leuk nee. Het is zwaar, negatief.
Je begint behoorlijk aan jezelf te twijfelen.
En hebt daarbij ook nog eens allerlei fysieke klachten.
'Spanningsklachten', zei de dokter.

Nou, daar wil je wel van af.
En dus loop je nu al een poosje bij de fysio (of de cardioloog, of bij een MDL-arts).
Maar desondanks wil het herstel nog niet zo vlotten.

Wel weet je nu waardoor het allemaal komt, dat jij pijn hebt.
Want er zijn foto’s en echo’s en MRi’s gemaakt en ja, de slijtage en afwijkingen die daarop te zien zijn verklaren de klachten.
Maar daarmee ben je er nog niet vanaf.

En dus ben je nu bezig met gezonder leven: meer bewegen, anders eten, meer ontspannen, vroeger naar bed. 

Dat probeer je althans. 
Herkenbaar?
Heel goed.

Maar jee, wat is het moeilijk!
Ook al omdat je ook mentaal niet zo lekker in je vel zit.

Want het is wel veel allemaal.

Gelukkig heb je via de huisarts gesprekken met een psycholoog kunnen regelen

waardoor je inmiddels wat beter de link snapt tussen jouw moeite met grenzen en hoe het er vroeger bij jou thuis aan toe ging.
Dat verklaart wel iets.
Maar ja, daarmee kun je nog geen grenzen stellen. 
Je anders gaan gedragen is lastig, dat doe je niet zomaar...
Het lijkt zo simpel, waarom lukt dat toch niet?

Moeite met grenzen... 

Je herkent ze niet in de praktijk.

Je voelt ze potdomme niet.
 

En dat betekent: voortdurend (innerlijk) conflict en kwaaltjes.
Oftewel superirritante, terugkerende spanningsklachten...
Als je daar toch eens van af kon komen!

Ken je dit?
Het goede nieuws is: je bent niet de enige en je kunt het echt leren!
Het slechte nieuws is eveneens tweeledig:
1) geen grenzen kunnen stellen kost je ongelooflijk veel: je eigenwaarde, je relaties, je gezondheid, de voortgang in je carrière, et cetera.... en
2) het gaat niet vanzelf over, enkel op basis van inzichten alleen

Zelf heb ik er ook lang mee geworsteld
En cognitieve gedragstherapie hielp mij niet dit probleem te tackelen!
Maar zelf heb ik het nu goddank in de knip.

Toen ik hier een keer over te spreken kwam met Therese Snel, van ChronischePijnVoorbij.nl, kwam ik erachter dat moeite met grenzen zowel bij haar als bij mijn klanten een centraal probleem is
En dat mijn remedie voor het (helpen) oplossen van (innerlijk) conflict in essentie overeenkomt met haar remedie voor het (helpen) oplossen van spanningsklachten... 
Zij zei het zo: 

"Laten we wel wezen: spanningsklachten = conflict! Toch?"

Made sense to me!!

En tja, je begrijpt het al: we hebben de handen ineen geslagen. 

Samen organiseren we binnenkort een reTreat van één dag om jou de tools in handen te geven om dit probleem voor eens en altijd te tackelen. 
Een ontspannen, waardevolle dag voor jezelf.

Een ware traktatie!

Want ik beloof jou: daarmee heb je goud in handen. 
Want geen grenzen kunnen stellen = problemen.

Onnodige problemen (en dat is misschien wel het ergste).

Als je interesse hebt, check dan deze link voor meer informatie. 
NB: alleen de eerste keer geven we - in ruil voor jouw feedback! - 33% korting.   

Gerelateerde artikelen

Blog: Grenzen stellen en de moederwond, nov 2020

Blog: Grenzen stellen een sprookje?, feb 2021

Blog: Meebewegen, of grenzen stellen, feb 2015