Blog van 'n conflictbevrijder

Als er in Nederland een vrij toegankelijke, laagdrempelige voorziening zou zijn waar jij geholpen zou worden een uitweg te vinden voor je probleem, zou jij daar dan gebruik van maken?

Ik denk dan aan een voorziening gerund door vrijwilligers, die je ‘slechts’ zouden begeleiden bij je eigen zoekproces naar ‘wat te doen?’ of ‘hoe nu verder?’

Gewoon een plek waar je een gesprek kunt voeren met iemand die tijd voor je heeft, je bevraagt, eventueel een beetje meedenkt (met de nadruk op ‘een beetje’) en dan samen met jou gaat kijken wat je er zelf aan kunt doen.

Lijkt mij ideaal.

De wereld is zo complex aan 't worden en we hebben zoveel te kiezen tegenwoordig, dat we bij ons keuzeproces soms echt een beetje steun/hulp kunnen gebruiken. We hebben de afgelopen jaren steeds meer eigen verantwoordelijkheid gekregen, maar we zijn lang niet allemaal / altijd toegerust om constructieve keuzes te maken, die ons grootste belang of hoogste waarde dienen.

Want wat betekent het hebben van een vrije keuze eigenlijk, als je niet kunt overzien waar je keuze toe kan leiden? Het valt mij op dat veel mensen geen idee hebben waar ze voor gekozen hebben, eenvoudigweg omdat ze zichzelf te weinig of geen vragen hebben weten te stellen.

Veel mensen, ik ook soms, doen maar wat, gewoon om er van af te zijn.

Toch kunnen wij hier in Nederland volgens mij met heel wat minder professionaliteit toe dan ons vaak geboden wordt. Er is zoveel kennis vrij toegankelijk, dat we in veel gevallen kunnen volstaan met een sparring partner alleen.

Hierin zit volgens mij ook het succes van de sociale media. Je stelt een vraag en er is altijd wel iemand die je een beetje verder helpt. Fantastisch toch? En het is ook verrekte leuk om op jouw beurt iemand anders te helpen. ‘T is halen en brengen op fora en netwerksites, en wie daarvan eenmaal de smaak te pakken heeft, weet de weg terug ernaar gauw weer te vinden. En beleeft bovendien menig interessant uur.  

En zoiets zou ik nou ook graag ‘life’ willen kunnen ervaren.

Want voor sommige zaken, meestal zaken die wat gevoeliger liggen, blijft de menselijke aanwezigheid - presentie - belangrijk en wenselijk.

Is die er niet, of te weinig, dan verschralen mensen en raken al gauw overgeleverd aan de dwingende macht van de oude gewoonte (in plaats van nieuwe keuzes te maken).

Oprechte aandacht en aanwezigheid is vaak meer waard, opent meer, dan inhoudelijke begeleiding. Zo voel ik dat.  Maar hoe zie jij dat?

Ik zou het leuk vinden te horen hoe jij hierover denkt. Zou jij zo’n voorziening een toevoeging vinden? 

Alexandra