Blog van 'n conflictbevrijder

Vergeving en sorry zeggen zijn twee kanten van dezelfde medaille. Beiden kunnen voor ingrijpende persoonlijke transformaties zorgen en voor magie in het dagelijks leven. Onderstaand Oosters verhaal vormt daar een mooie illustratie van.   

Er was eens een starre, autoritaire koning, die wilde dat iedereen hem 'Verlichte en Nobele Heiligheid' noemde.

Dat vond hij een mooie naam en hij wilde die naam voor zichzelf. 

Op een dag kwam hij erachter dat een oude man weigerde hem zo te noemen.
De koning ontbood de grijsaard in het paleis en vroeg hem naar de reden van zijn weigering.

‘Het is niet omdat ik een opstand wil ontketenen, en ook niet uit gebrek aan respect. De reden is dat ik u eenvoudigweg niet zo zie. Als ik u bij die naam zou noemen, zou ik niet oprecht zijn.’

De oude man moest een verschrikkelijke prijs betalen voor zijn eerlijkheid. De koning liet hem opsluiten in een donkere, kille kerker. Na een jaar werd de oude man nogmaals aan hem voorgeleid.
‘En, ben je al van gedachten veranderd?’
‘Het spijt me’, zei de grijsaard, ‘ik zie u nog steeds niet zo.’
Weer werd hij een jaar opgesloten, en kreeg bovendien slechts water en brood. Hij was zo mager als een lat, maar was niet op andere gedachten te brengen.

De koning was boos, maar inmiddels ook nieuwsgierig. Hij besloot hem op vrije voeten te stellen en liet hem volgen.

De oude man ging terug naar zijn schamele vissershut en kreeg een warm welkom van zijn vrouw.

De twee praatten, en de koning luisterde stiekem mee. De vrouw was woedend op de koning. Door hem had zij haar goede man twee jaar moeten missen, en de koning had hem wreed behandeld. Maar de oude man had een andere kijk op de zaak: ‘Onze koning is niet zo slecht als je denkt’, zei hij. ‘Hij heeft ook goede kanten: hij zorgt voor de armen, laat wegen aanleggen en ziekenhuizen bouwen en maakt wetten die rechtvaardig zijn.’

De koning was danig onder de indruk van wat de oude man over hem zei. Hij nam hem niets kwalijk, integendeel, hij was in staat zijn deugden te zien… Diep van binnen voelde de vorst een golf van bittere spijt. Hij kon zijn tranen niet bedwingen, kwam uit zijn schuilplaats en ging voor de oude man en zijn echtgenote staan: ‘Ik moet u duizendmaal om vergeving vragen. Ondanks alles wat ik u heb aangedaan, haat u me niet.’

De oude man keek hem rustig aan en zei: ‘Wat ik zei was waar, o Verlichte en Nobele Heiligheid. U bent een goede koning.’

Nu was de koning verbaasd. ‘U noemde mij zojuist Verlichte en Nobele Heiligheid…. Waarom?’
‘Omdat u in staat bent om vergeving te vragen.’

Bron: P. Ferrucci 'Vriendelijkheid als levenshouding en helende kracht.'

Gerelateerde blogs

Ruzie met je beste vriend, (verhaal) september 2014 

Een strakke droom over conflictbeheersing, mei 2013

Wie heeft er gelijk? Een geintje van een god (metafoor), april 2013

Vond je dit een interessant blog? Deel het in je sociale netwerk!

Heb jij last van hoge werkdruk? En ben je afgescheept met de dooddoener dat er voor de oplossing van dat probleem meer personeel aangenomen zou moeten worden, en dat daar gewoonweg geen geld voor is?! Dan heb ik iets moois voor je. Op de website van inpreventie.nl vond ik het Werkdrukkompas: een instrument voor preventiemedewerkers om de werkdruk in de organisatie te meten en concrete aandachtspunten en suggesties te krijgen om het gesprek hierover met het management aan te gaan. Dit instrument is echter handig voor iedereen die de hoge werkdruk aan de kaak willen stellen! Een kort testje levert je (maatwerk)argumenten op om je leidinggevende mee te krijgen. Even doen dus!

'Meer personeel' is natuurlijk niet de enige uitweg uit dit probleem, dat zou wel erg gemakkelijk gedacht zijn. Er zijn altijd meer oplossingsmogelijkheden te vinden voor wie bereid is buiten de box te denken! Ook veranderingen op het niveau van de werkorganisatie, werkinhoud (sociale innovatie), werkafspraken (flexibiliteit), technologische ondersteuning, etc. kunnen soelaas bieden. Door op creatieve wijze de mogelijkheden te onderzoeken kan er zomaar een nieuwe wereld ontstaan. Dat je leidinggevende zich hiervoor openstelt is niet alleen belangrijk voor jou en je collega's, maar ook voor de organisatie. Te hoge werkdruk vertaalt zich namelijk direct door naar toename van conflict, fouten, ziekteverzuim en instroom in de WIA en dat kost de organisatie veel en veel meer dan ze zich kunnen permitteren. Geld dat anders voor personeel ingezet had kunnen worden...   

Tot slot is het goed te weten dat je werkgever verplicht is om inspanningen te verrichten om de werkdruk terug te brengen. Werkdruk valt namelijk onder psychosociale arbeidsbelasting en dit dient volgens de Arbowet actief voorkomen en bestreden te worden door de organisatie. Daartoe dient je leidinggevende jaarlijks de risico's op werkdruk opnieuw in kaart te brengen, en wel na afstemming met de werknemers. Ook dient hij of zij de te nemen maatregelen in afstemming met de werknemers jaarlijks vast te stellen. 

Veel organisaties hebben dit klusje echter intern uitbesteed aan de arbo-afdeling, die officieel deze informatie voor de hele organisatie bijeen moet brengen in de jaarlijkse RI&E (Risico Inventarisatie en Evaluatie). Vaak beperken zij zich tot het uitsturen van een enquete hierover, waarna de kous weer af is voor een jaartje. 

Een dergelijke werkwijze weegt natuurlijk bij lange na niet op tegen een onderlinge uitwisseling en discussie op de werkvloer. Hoe dan ook, gaat dit er bij jullie ook zo aan toe en wil je de werkdruk overleven, dan zou ik zeggen: wees net als Mozes (toen de berg niet naar hem toekwam) en reik je leidinggevende goede argumenten aan om het probleem concreet aan te gaan pakken. Het Werkdrukkompas kan jou daarbij een goede dienst bewijzen. 

Veel succes ermee!  

© www.devrijplaatscoach.nl. Inhoud overnemen mag, met link naar onze site. 

Gerelateerde blogs

Wat te doen als de werkdruk je te hoog wordt, jan 2014 

Verbindend feedback geven met het Vrijplaats® Feedback Tool , dec 2013

Conflict en creativiteit: een magisch paar, nov 2013 

Vond je dit een interessant blog? Deel het in je sociale netwerk!

‘Ach, wat een vriendelijk baasje!’ roep ik, terwijl ik me bewonderend over de hippe kinderwagen buig. ‘Dat formuleer je goed’, zegt de al even stralende moeder op een opvallend bedachtzame toon. Ik kijk vragend omhoog en wacht. ‘Nou, die combinatie van eigenschappen is nou precies wat maakt dat ik de hele dag in touw ben voor deze kleine dictator', zegt ze. 'Op mijn werk heb ik een stevige baas, maar die krijgt echt niet voor elkaar wat mijn zoon hier voor elkaar bokst. Befehl ist befehl, maar voor die ogen en die glimlach heb ik echt alles over!’

Vriendelijkheid is een kracht die vaak onderschat wordt, zeker binnen de context van werk. Leidinggevenden doen soms of het over een overbodig luxeartikel gaat, waar ze geen tijd voor hebben, terwijl het eigenlijk gewoon een basisingrediënt is. In zijn boek ‘Survival of the kindest’ (2004) gaat filosoof en psychotherapeut Pierro Ferrucci o.a. in op de economische waarde van vriendelijkheid. ‘Kindness is a way of making less effort’, zo beweert hij. ‘It is the most economic attitude there is, because it saves us much energy that we might otherwise waste in suspicion, worry, resentment, manipulation, or unnecessary defense.’

Beetje overdreven?

Echt niet. En baby’s tonen zijn gelijk aan. Door luid te kwaken op het moment dat ze iets nodig hebben en zich daarna heerlijk terug te laten vallen in hun eigen oorspronkelijke = tevreden staat van zijn, krijgen ze alles voor mekaar wat ze nodig hebben, en meer. Een efficiëntere manier van je doelen behalen is er haast niet. Zouden baby’s alleen maar schreeuwen, dan moesten we er met zijn allen niks van hebben. Maar buiten hun overlevingsmomentjes om, zijn ze om op te vreten, haast altijd in voor een lolletje. Die aangeboren openheid en vriendelijkheid, maakt het allemaal de moeite waard. Zo waardevol voor ons ouders, dat we ons in alle bochten wringen om onze kleine slavendrijvers tevreden te stellen.

Maar als vriendelijkheid dan ons aller ware natuur is (we hoeven het niet eens aan te maken, we zijn het diep van binnen), en als het ons zoveel kan brengen, waarom zijn we dan toch vaak zo onvriendelijk?

Ferrucci is er helder over. Volgens hem kun je alleen maar echt vriendelijk zijn, als je niet meer beheerst wordt door je verleden. Okay, loslaten dan maar, alhoewel, hoe doe ik dat dan?  Ferrucci: ‘Forgiveness. Someone who cannot forgive is like a city where traffic has come to a standstill.’ Oh, jee, dat is minder. Maar vergeven is niet gemakkelijk. Hoe vergeef ik dan? ‘First you have to fully recognize and thoroughly feel your suffering. It is no good to hastily forgive for the sake of forgiving.’ Slik. Erkennen en doorvoelen. Tja, hmm. Werk aan de winkel dus.

Echt vriendelijk zijn is dus niet zo gemakkelijk als het klinkt. Die paar mensen in je omgeving die dit in hun karakter verankerd hebben, zijn dus behoorlijk bijzondere mensen, die flink aan zichzelf gewerkt hebben, want niemand komt ongeschonden het leven door. Ze zijn dus niet zwak of te betreuren, zoals menig no nonsense manager abusievelijk aanneemt, maar voegen juist onbetaalbare waarde toe aan de sfeer op het werk, en zo aan het werkproces. Waarde, die zich niet perse meteen laat verkapitaliseren, maar die wel een belangrijke bijdrage levert aan het voortbestaan, de gezondheid en de groei van de organisatie. Iets wat we toch best willen, of niet dan?

Volgens mij zijn we op een punt aanbeland in de geschiedenis dat alleen liefdevolle vriendelijkheid ons nog kan redden. In een tijd als deze, die bol staat van de agressie, depressiviteit en paniekaanvallen; van de werkdruk en werkstress en het psychische verzuim, hebben we vriendelijkheid bitter hard nodig om de ellende op te kunnen vangen.

Graag wijs ik eenieder daarom op het Bright Now Festival in het Tropeninstituut in Amsterdam. Dit festival heeft als thema: De Kracht van Vriendelijk Samenleven. Op het programma staan ca 60 lezingen en workshops over uiteenlopende onderwerpen als leiderschap, de economische transitie, duurzaamheid, zorg en voeding. Het is volgend weekend al, van 26- 28 september. Check it out zou ik zeggen, als jij ook vindt dat het anders kan! 

©Alexandra van Smoorenburg

PS Zelf geef ik er ook een workshop: Conflict als middel voor Groei, op zondagmiddag 28 september. 

Gerelateerde blogs

Leuk filmpje over de kracht van empathie (video), sept 2014 

Wat de boeddha over leiderschap te vertellen had. Zes leiderschapsprincipes, april 2014

Conflicthantering en Spiritualiteit Over hoe je ruimte maakt voor mogelijkheden en waardering, mrt 2014

Als iemand mij nou maar had opgeraapt (gedicht), okt 2013

Vond je dit een interessant blog? Deel het in je sociale netwerk!

Hieronder een klein verhaaltje (bron onbekend) over een uit de hand gelopen ruzie tussen twee goede vrienden: 

Twee vrienden lopen in de woestijn.

Op een gegeven moment krijgen ze ruzie. De ene vriend verliest zijn zelfbeheersing en geeft de ander een mep in zijn gezicht.

Deze kijkt hem overdonderd aan, wrijft over zijn gezicht, gaat zitten en schrijft in het zand: 'Vandaag sloeg mijn beste vriend mij in mijn gezicht.'

De tocht gaat echter verder, en na een uur komen ze bij een oase.

Beide mannen lessen hun dorst en nemen een bad in het verkoelende water. Dan komt de vriend die eerder geslagen werd terecht in het drijfzand.

Zijn vriend snelt toe en redt hem van de verdrinkingsdood.

Bijgekomen van de schrik krast de vriend in een steen: 'Vandaag heeft mijn beste vriend mijn leven gered.'

'Hé', zegt de ander als ie dit ziet: 'Zojuist nadat ik je geslagen had, schreef je dat in het zand. En nu ik je gered heb, kerf je dat in een steen. Waarom doe je dat?"

De vriend antwoordt: "Wanneer iemand je kwetst en je schrijft het in zand, dan zal de wind van vergeving het uitwissen. Doet iemand iets goeds voor je, zorg er dan voor dat de wind het nooit kan uitwissen."

De moraal van het verhaal: leer je pijn in het zand te schrijven en vergeet nooit het moois dat je met een vriend gedeeld hebt. 

Misschien is dit verhaaltje genoeg om je net het zetje te geven, om over je schaduw heen te stappen en de telefoon te pakken. Zo niet, en worstel je ermee wat je met je verloren vriendschap wilt, overweeg eens een Vrijplaats (ik reken je met plezier een haalbaar tarief). Probeer er achter te komen wat deze ruzie jou te vertellen heeft. En wie weet, vind je een weg terug vinden naar je vriend of vriendin.    

Gerelateerde blogs

Een strakke droom over conflictbeheersing, mei 2013

Wie heeft er gelijk? Een geintje van een god (metafoor), april 2013

Vond je dit een mooi verhaal? Deel het in je sociale netwerk!

Wat is de beste manier om iemands pijn of lijden te verzachten? 

In deze animatie herinnert dr. Brené Brown ons eraan dat we alleen maar echt verbinding maken, als we bereid zijn contact te maken met onze eigen kwetsbaarheid...

Gerelateerde blogs

De logica van het gevoel, mei 2014

De Kostprijs van Empathie, april 2014

Verbindend feedback geven met het Vrijplaats® Feedback Tool, dec 2013

Vond je dit een interessant blog? Deel het in je sociale netwerk!

Hoewel werkstress algemeen als groot probleem worden onderkend, praten zowel werkgevers als werknemers er liever niet over. Werkgevers benoemen het liever niet uit angst als schuldige aangewezen te worden, werknemers laten het liever onbenoemd omdat zij liever niet willen toegeven dat hun leven niet zo geslaagd is als ze willen doen geloven.

Stress is een lastig thema, concludeert Carolien Hamming, eigenaar van CSR Centrum voor stressmanagement. “Over het algemeen vinden werkgevers werkdruk geen prettig onderwerp. Ze hebben het liever niet op de agenda. 'Noem het maar anders', zeggen ze dan. 'Noem het bevlogenheid, of laten we het over vitaliteit hebben'. De term werkdruk is taboe. Ook voor de werknemers. Toegeven dat je last hebt van gevoelens die op stress duiden, past niet in het plaatje van 'Het gaat zo goed met me'.”

Terwijl juist het benoemen de eerste stap is naar het succesvol aanpakken van werkdruk. Hamming: “Heel veel leidinggevenden hebben geen idee of mensen 's avonds moe thuis komen. Stel zulke vragen eens: 'Als je thuis komt van het werk, heb je dan nog energie om andere dingen te doen? Als je wakker wordt, ben je dan over het algemeen fit en uitgeslapen?' Dat zijn heel belangrijke vragen. Daarmee geef je aan dat je in contact staat met je medewerkers.”

Basisvoorwaarden
De basisvoorwaarden voor werkdrukaanpak zijn niet heel ingewikkeld of duur, stelt Hamming. “Waardering is heel belangrijk, vooral de manier waarop die wordt overgebracht. Stel, je bent een werknemer, je doet je stinkende best en je piekt. Dan moet jouw werkgever het werk zo inrichten dat je tijdens de dalmomenten eens een keer kunt uitslapen en het wat rustiger aan kunt doen. Het is heel simpel: als je heel veel uitgeeft aan de ene kant, dan moet je weer kunnen opbouwen aan de andere kant. Dat maak je als werkgever mogelijk door waardering te tonen, maar ook door de werknemer goede apparatuur te geven om zijn werk te doen. Of door hem de tijd te geven voor zijn vrouw te zorgen als die ziek is. Het is geven en nemen.”

Vicieuze cirkel
Wat als die basisvoorwaarden er niet zijn? “Mensen die zelf hun werk kunnen indelen maar vinden dat ze een vreselijke ‘baas’ hebben, distantiëren zich van hun omgeving en gaan hun eigen gang. Ze proberen hun plezier uit hun autonomie te halen of uit de omgang met collega's. Dat is een overlevingsstrategie. Als dat niet lukt, heb je minder plezier in je werk, raak je minder gemotiveerd en kost het letterlijk meer energie om je werk te doen. Het stressniveau gaat omhoog. Je komt 's avonds vermoeider thuis, hebt nergens meer zin in. Dan kom je in een vicieuze cirkel terecht. Je gaat meer piekeren omdat je geen afleiding meer hebt, daarmee verleng je de stressreactie, dus je herstelt minder goed. Als er thuis dan ook nog dingen spelen, wordt het steeds erger en val je uit, waardoor de medewerkers die achterblijven het nog drukker krijgen. Het is dus heel belangrijk en financieel aantrekkelijk voor werkgevers om plezier in het werk te stimuleren.”

Open de doos van Pandora
Werkstress is niet een probleem van het individu. Daarom is het belangrijk dat werkdruk geen taboe meer is en zowel werknemers als werkgevers dit onderwerp bespreekbaar maken.

Bron: overduurzaamheid.nl

Gerelateerde blogs

Herken de druppel. Feiten en cijfers werkstress 2013, video

Stress? Zo krik je in vijf minuten je energieniveau weer omhoog!, feb 2014

Wat te doen als de werkdruk je te hoog wordt, jan 2014

Baanbrekend goed nieuws over stresshantering, nov 2014