Blog van een conflictbegeleider

Hoe word je gelukkig?

Conflict overstijgen brengt geluk!
Conflict overstijgen brengt geluk!
29-08-2013 17:22

‘Ben jij gelukkig?’, vraagt Ronald, en voegt daar aan toe: ‘Hoe word je eigenlijk gelukkig en hoe hou je het vast?’

Een fijne vraag, al is ie ook best confronterend. Ik ben een heel tevreden mens, maar zit nou ook weer niet de hele dag gelukkig te wezen of zo. Ik besluit ‘m te bewaren voor mijn ochtendmeditatie. Kijken wat er van binnenuit boven komt bij die vraag.

 

Wat ik al snel voor mezelf ontdek, is dat ik eigenlijk nooit zo met ‘gelukkig worden’ bezig ben. Ik wil het wel zijn natuurlijk, en ik ben het gelukkig ook vaak, maar om nou te zeggen dat ik het gericht nastreef? Neuh.

Ik heb er niet zoveel mee. Volgens mij word je van geluk najagen eerder hartstikke ongelukkig.

 

Geluk laat zich nauwelijks orkestreren vind ik. Opeens is het daar, op de gekste momenten en lang niet altijd rationeel te verklaren. Als het keihard regent bijvoorbeeld, maar dit niet deert omdat je toch lekker je regenpak aan hebt. Als de kat zich op een grappige manier uitstrekt; als iemand je spontaan toelacht, of als je iets comfortabels voor het eerst ervaart (je bent echt niet elke keer gelukkig als je in die peperdure auto stapt).

 

Meestal is een geluksgevoel gekoppeld aan een plezierige zintuiglijke ervaring: als je iets moois ziet of hoort, iets lekkers proeft of ruikt, of iets plezierigs voelt. Maar het kan ook samenhangen met een geestelijke ervaring: als je bijvoorbeeld iets als waar of kloppend, of echt herkent. 

 

Het geluksgevoel is hoe dan ook vluchtig. Het zijn slechts momenten. Momenten waarop je je intens verbonden en levend voelt. Momenten waarop je hart helemaal openstaat. Momenten van liefde, vrede, schoonheid, vrijheid, waarheid, geborgenheid, humor, of een diepe tevredenheid. Momenten zonder weerstand tegen het ‘nu’.

 

Geluk vasthouden is naar mijn idee dan ook godsonmogelijk. Zodra je dat probeert, ben je het al kwijt. En maar goed ook dat het zo werkt, want vasthouden kost inspanning. Dan zou je dus moeten werken voor geluk! Neeneenee, volgens mij is het allemaal veel gemakkelijker. Geluk is er gewoon, je hoeft je (er) alleen maar (voor) open te stellen. Om gelukkig te zijn hoef je niks vast te houden, je moet hooguit iets loslaten. 

 

Want wat doen wij? We staan ons eigen geluk in de weg! En wel met allerlei gewoontes waarmee we ons hart afsluiten. Denk aan negatief denken, roddelen, verwachtingen hebben, de fout bij de ander zoeken, jaloers zijn, wraakzuchtig zijn, altijd gelijk willen krijgen, koppig zijn, je persoonlijke problemen negeren, teveel nadenken, alles persoonlijk opvatten, geluk buiten jezelf zoeken, in het verleden leven, je altijd maar aanpassen, overal excuses voor verzinnen, uitstelgedrag, und so weiter. Laat je die slechte gewoontes los, dan heb je toegang tot vrede en geluk. 

 

En nou heb je dus mensen :) die vreselijk graag gelukkig willen zijn, maar tevens erg hechten aan die slechte gewoontes. Dat gaat dus niet erg opschieten. Hoe meer je vasthoudt aan je slechte gewoontes - bijvoorbeeld omdat je vindt dat je daar recht op hebt -  hoe ongelukkiger je bent. In die zin is geluk een keuze. De keuze om steeds opnieuw je chagrijn los te laten en je hart weer open te stellen.

 

Want geluk, dat is er. Voor iedereen, rijk en arm, gezond en ongezond. Geluk is je geboorterecht. Geluk dat ben jij. Gelukkig worden is onzin. Je kunt alleen maar gelukkig zijn.    

 

© Alexandra

 

Gerelateerde blogs

Geluk is geen kathedraal. (gedicht), feb 2013

Veranker je hartkwaliteiten en versterk je charisma, jan 2013


 

 

« vorige volgende »