Blog van 'n conflictbevrijder

Mijn hart draaide om. Het klonk zo dieptreurig...  

‘Met mijn altijd gevulde agenda reduceerde ik mezelf tot een soort van machine, wat lang goed ging.

Ik was er nog best trots op ook.

Maar na anderhalf jaar therapie begint eindelijk tot me door te dringen dat mensen geen machines zijn… Dat altijd maar ‘aan’ staan maakte me tot een zombie’, zegt Hannah. Het is iets in de vlakke toon van haar stem wat me raakt.  

Hannah werkt als manager in de zorg en krabbelt op uit een diep dal. Onder haar 'zorgreflex' zit een persoonlijk trauma. Het trauma van niet gezien en gehoord zijn in haar jeugd en parentificatie: de zorg voor haar moeder voor en na het overlijden van haar vader. Op 6-jarige leeftijd, toen haar beide ouders nog 100% voor háár hadden moeten zorgen.

Ze leerde al vroeg situaties met haar verstand te dragen en hanteren. Voor haar eigen behoeften en gevoelens was immers geen plek. Hoewel zeer gevoelig voor de noden van anderen, ontwikkelde ze een harde schil om zich heen waar het haar eigen behoeften en gevoelens betrof. Wat haar afgelopen jaar, toen ze haar leven eindelijk mooi op de rit had, de das omdeed.
Haar systeem draaide vast. Hannah vertelt het allemaal op een kalme, vlakke toon, die in tegenspraak is met de spanning die uit haar lichaamstaal blijkt.   

‘Waarom ben je hier; waarom kom je naar mij?, vraag ik haar
‘Ik ben weer aan het werk’, zegt ze, ‘en alles komt enorm op me af. Terug naar het oude kan niet meer, maar hoe dan wel? Er is zoveel werk! Ik stel nu wel wat beter grenzen, er is ook begrip, maar het blijft heel lastig en ontregelend voor me. Soms schiet ik er in door. Dan voel ik me weer schuldig. Het gaat zo op en neer! Ik las iets over grensoverschrijdend gedrag in jouw profiel. Dat sommigen mensen over de grenzen van anderen gaan, en anderen over die van zichzelf. Daar herkende ik mezelf in. Heel eerlijk: in beide. En misschien nog wel erger dan ooit.’

'Misschien ben je je er meer van bewust', zeg ik.
De spanning die ik bij Hannah zie leert mij dat ze, ondanks het werk dat ze reeds  gedaan heeft, nog vol zit met onverwerkte gevoelens. Want lichaamsspanning komt nu eenmaal voort uit de - deels onbewuste - behoefte om de onderliggende gevoelens te willen toedekken en op afstand houden. Ze valt m.a.w. nog samen met haar gevoelens. 

‘Je hebt hard gewerkt' zeg ik, 'en al een hoop inzicht opgedaan in je patronen,  Het belangrijkste wat ik voor jou kan doen is jou leren met jezelf te communiceren. Want ik heb de antwoorden dus niet op jouw vragen. En eerlijk gezegd heeft niemand die. Voor passende antwoorden moet je bij jezelf zijn. Alleen moet je de vragen die je hebt niet aan je hoofd stellen, maar aan je gevoel. Want dat is een zuiverder kompas. Ben je bereid om je gevoel serieus te nemen?’  
‘Als je me dat kan leren’, zegt ze.
'Met liefde', zeg ik. 'Want dat is wat de wereld nodig heeft. Het kan een hoop ellende door foute keuzes voorkomen.' 

© aleXandra van smoorenburg

Moeite met nee zeggen?
Download het waardevolle gratis E-book 'Nee zeggen voor Empaths' en ontvang mijn blogs in je mail

Laten we het eens hebben over (innerlijke) conflicten en pijnklachten...
Oftewel: stress.   
Met welke vaardigheid worstel jij dan feitelijk bewust of onbewust?
Ik weet het wel...

Met grip op je grenzen. 

As simple as that. 

Ja, dat zou fijn zijn hè, grip op je grenzen?

Klinkt ook zo lekker makkelijk en duidelijk. 
Maar moeite met grenzen stellen zit diep, heel diep. 

Want het probleem is, dat je ze niet (op tijd) voelt.
En dan kun je ze ook moeilijk stellen. 
En ga je vanzelf dingen doen die je niet wil.
En blijf je in relaties die jou niet steunen, niet voeden, niet gelukkig maken.
Totdat het mis gaat.

Je raakt in een crisis.
Een burnout, een conflict op je werk, een scheiding, misschien wel een véchtscheiding.
Allemaal niet leuk nee. Het is zwaar, negatief.
Je begint behoorlijk aan jezelf te twijfelen.
En hebt daarbij ook nog eens allerlei fysieke klachten.
'Spanningsklachten', zei de dokter.

Nou, daar wil je wel van af.
En dus loop je nu al een poosje bij de fysio (of de cardioloog, of bij een MDL-arts).
Maar desondanks wil het herstel nog niet zo vlotten.

Wel weet je nu waardoor het allemaal komt, dat jij pijn hebt.
Want er zijn foto’s en echo’s en MRi’s gemaakt en ja, de slijtage en afwijkingen die daarop te zien zijn verklaren de klachten.
Maar daarmee ben je er nog niet vanaf.

En dus ben je nu bezig met gezonder leven: meer bewegen, anders eten, meer ontspannen, vroeger naar bed. 

Dat probeer je althans. 
Herkenbaar?
Heel goed.

Maar jee, wat is het moeilijk!
Ook al omdat je ook mentaal niet zo lekker in je vel zit.

Want het is wel veel allemaal.

Gelukkig heb je via de huisarts gesprekken met een psycholoog kunnen regelen

waardoor je inmiddels wat beter de link snapt tussen jouw moeite met grenzen en hoe het er vroeger bij jou thuis aan toe ging.
Dat verklaart wel iets.
Maar ja, daarmee kun je nog geen grenzen stellen. 
Je anders gaan gedragen is lastig, dat doe je niet zomaar...
Het lijkt zo simpel, waarom lukt dat toch niet?

Moeite met grenzen... 

Je herkent ze niet in de praktijk.

Je voelt ze potdomme niet.
 

En dat betekent: voortdurend (innerlijk) conflict en kwaaltjes.
Oftewel superirritante, terugkerende spanningsklachten...
Als je daar toch eens van af kon komen!

Ken je dit?
Het goede nieuws is: je bent niet de enige en je kunt het echt leren!
Het slechte nieuws is eveneens tweeledig:
1) geen grenzen kunnen stellen kost je ongelooflijk veel: je eigenwaarde, je relaties, je gezondheid, de voortgang in je carrière, et cetera.... en
2) het gaat niet vanzelf over, enkel op basis van inzichten alleen

Zelf heb ik er ook lang mee geworsteld
En cognitieve gedragstherapie hielp mij niet dit probleem te tackelen!
Maar zelf heb ik het nu goddank in de knip.

Toen ik hier een keer over te spreken kwam met Therese Snel, van ChronischePijnVoorbij.nl, kwam ik erachter dat moeite met grenzen zowel bij haar als bij mijn klanten een centraal probleem is
En dat mijn remedie voor het (helpen) oplossen van (innerlijk) conflict in essentie overeenkomt met haar remedie voor het (helpen) oplossen van spanningsklachten... 
Zij zei het zo: 

"Laten we wel wezen: spanningsklachten = conflict! Toch?"

Made sense to me!!

En tja, je begrijpt het al: we hebben de handen ineen geslagen. 

Samen organiseren we binnenkort een reTreat van één dag om jou de tools in handen te geven om dit probleem voor eens en altijd te tackelen. 
Een ontspannen, waardevolle dag voor jezelf.

Een ware traktatie!

Want ik beloof jou: daarmee heb je goud in handen. 
Want geen grenzen kunnen stellen = problemen.

Onnodige problemen (en dat is misschien wel het ergste).

Als je interesse hebt, check dan deze link voor meer informatie. 
NB: alleen de eerste keer geven we - in ruil voor jouw feedback! - 33% korting.   

Gerelateerde artikelen

Blog: Grenzen stellen en de moederwond, nov 2020

Blog: Grenzen stellen een sprookje?, feb 2021

Blog: Meebewegen, of grenzen stellen, feb 2015

1. Hou rekening met cultuur-, bedrijfs-, functie- en sekseverschillen

De Marokkaanse cultuur verschilt met de Nederlandse, de cultuur van een zorgorganisatie met die van een familiebedrijf, een expert denkt totaal anders dan een manager, en mannen verschillen van vrouwen. Gelukkig maar. Dit soort van verschillen zullen er altijd blijven. Probeer ze niet weg te werken, maar verbind ze met elkaar. Ze zijn niet ons probleem: ze zijn onze rijkdom!

2. Verplaats je in de ander

Veel conflicten ontstaan als gevolg van misverstanden. Verplaats je in de ander. Hoe komt het dat hij zo boos reageert? Probeer andermans gedrag  te begrijpen.

3. Blijf niet in je boosheid hangen

Dat je boos wordt kun je niet voorkomen, maar blijf er niet in hangen. Bedenk dat jouw boosheid niet veroorzaakt wordt door wat er gebeurt, maar door hoe jij het gebeurde interpreteert. En dat heeft te maken met je persoonlijkheid, leeftijd, cultuur etc. Maak er een gewoonte van je af te vragen: hoe komt het dat wat er gebeurt mij boos maakt? Wat zegt het over mijn normen, waarden, pijn, belang(en) en grenzen?

4. Vermijd conflicten niet

Geef in ieder geval je grens aan en geef als het even kan aan wat jij zelf zou willen, of hoe je het zou willen. Als je van mening verschilt over de beste aanpak, loont het bijna altijd om er een conflict van te maken. De oplossing wordt er beter van.

5. Speel op de bal, niet op de man

Hou zakelijke conflicten zakelijk. Vermijd grote woorden, heb het niet over de persoon maar over de kwestie, en toon respect voor de ander. Gebruik constructies als: 'Dat ben ik niet met je eens, volgens mij ...' en vermijd: 'Jij doet altijd ...'.

6. Onderhandel

Gaat het conflict over verdelingsvraagstukken, durf te onderhandelen. Dat is een kwestie van geven en nemen. Onderhandelen kan echter alleen als de ander dat ook wil. Benoem het dus. 'Oké, jij wilt dit, ik wil dat. Daar moeten we samen uit kunnen komen.'

7. Buig mee bij bazigheid

Als iemand erg bazig doet heeft het geen zin om net zo bazig te doen. Integendeel. Ga er maar een beetje in mee maar kom tegelijkertijd met concrete voorstellen over de werkwijze. Dit voorkomt dat het conflict uit de hand loopt.

8. Durf toe te geven

Laat je niet leiden door angst voor gezichtsverlies. Weet je zeker dat je boosheid terecht is? Of past een grootmoedig: 'Je hebt gelijk.'?

9. Hou voet bij stuk

Schiet bij tegengestelde belangen niet te snel in het compromis. Streef bij een zakelijk conflict zo lang mogelijk naar een oplossing waar iedereen beter van wordt. Hou dus in die situaties voet bij stuk!

10. Speel met conflicten

Pak het eens anders aan dan je gewend bent. Geef je mening of uit je gevoel zonder je schuldig, beschaamd of onzeker te voelen. Of laat iets een keer gaan, waar je normaal bovenop zit. Verras jezelf en je omgeving en doe ervaring op. Conflictvaardigheid brengt grote voordelen met zich mee. Bagatelliseer ze niet, maar leer er gemakkelijker en constructiever mee omgaan, en de kwaliteit van je leven zal zeker verbeteren. 

Tot slot
Niet alle conflicten zijn oplosbaar. Maar je kunt er wel voor kiezen je van een onoplosbaar conflict te bevrijden. Blijf er niet jarenlang in hangen want dat is desastreus voor je immuunsysteem en je levensenergie. Investeer in hulp als je niet in het reine kunt komen met onrecht en/of verdriet dat jou is aangegaan. De uitweg is vaak dichterbij dan je denkt. 

Gerelateerde blogs

Blog: Hoe om te gaan met onoplosbaar conflict (tips), 2016

Blog: Confrontatieangst en hoe je er in 5 stappen van af komt, 2016

Blog: Meebewegen, of grenzen stellen? 

Vond je dit artikel de moeite waard? Reageer, like of deel het!