Blog van 'n conflictbevrijder

Vergeven is weinig populair, maar kan je veel brengen in het leven. Weinig populair omdat
1) het moeilijk wordt gevonden,
2) er veel misverstand over bestaat en
3) je omgeving je er eerder van af probeert te houden, dan erbij steunt.

Wat vergeven je oplevert is dat het je je leven terug geeft, daar waar dit eerder opgesoupeerd werd door woede, wrok, haat en pijn. Hoe averechts het ook moge klinken, maar vergeven doe je dus in feite voor jezelf.  Zoals ook een van mijn coachees ontdekte.

Casus 

Jamila (30 jaar) groeit op in een Marokkaans gezin in Amsterdam Noord. Ze voelt zich als vrouw beknot en vernederd door ouders, broers en grootouders. Ze geeft aan drie persoonlijkheden te hebben: thuis is ze gehoorzaam en gedienstig, op haar werk een pleaser, en bij haar vriendinnen een leader. Het best voelt ze zich bij haar vriendinnen.

Jamila heeft standaard accessoires, kledingstukken en make up mee in haar tas, om zich te allen tijde snel te kunnen verkleden en aanpassen aan haar omgeving. Dit voortdurende switchen van uiterlijk is Jamila gewend; ze heeft daar geen enkele moeite mee zegt ze. Waar ze wel last van heeft zijn de migraine en vermoeidheidsklachten. Deze doen haar de laatste tijd de das om. Ze voelt zich moe en verward, meldt zich vaak ziek en voelt zich op het randje van burnout.

Gelijk al bij de intake wordt haar duidelijk dat ze in een heftige identiteitscrisis zit. Ze staat voor grote levenskeuzes mbt werk en wonen en kan er maar niet uitkomen naar welke innerlijke stem te luisteren: kies ik voor de ander, of voor mezelf? Blijf ik buigen voor mijn familie en werkgever, of ga ik - ongetrouwd en wel - tóch op mezelf wonen, en een eigen zaak beginnen? 

De valkuil van de voorwaardelijke liefde

Jamila is moe. Ze struikelt over haar onvermogen om grenzen te stellen. Haar grenzen deden er immers nooit toe, vandaar dat ze een kei werd in het zichzelf aanpassen en ogenschijnlijk wegcijferen. Ze kan het aanpassen maar moeilijk loslaten, ook al omdat het haar de goedkeuring van haar ouders oplevert. Een snipper liefde, net genoeg om het patroon in stand te willen houden. Behoorlijk voorwaardelijke liefde dus, begint Jamila steeds beter te zien. Maar ja, het laatste wat ze wil is verstoten worden...

Niet in contact met je echte gevoel = problemen met grenzen stellen

Jamila worstelt met de verschillende normen en waarden binnen de verschillende omgevingen en komt er niet uit waar zij zelf voor wil gaan. Ze hangt nog steeds aan het positieve zelfbeeld dat wegcijferen met zich meebrengt, maar haar lichaam lijkt het daar niet (meer) mee eens te zijn. De migraine is ondraaglijk. Lichamelijke pijn, om maar niet de emotionele pijn die daar onder blijkt te liggen te hoeven voelen: verdriet en woede over verwaarlozing en niet gezien zijn. 'Blijkbaar' niet belangrijk zijn. Het vergt moed om dit onder ogen te zien. Maar Jamila snapt inmiddels, dat het anders nooit wat gaat worden met grenzen stellen...

De weg naar bevrijding

Niets is er voor niets in deze wereld, zelfs negatieve gevoelens hebben een functie. Zo bouw je met boosheid de energie op die je nodig hebt om voor jezelf op te komen. Voor aardige mensen als Jamila is dat lastig, omdat ze zichzelf hebben aangepraat dat ze niemand willen kwetsen. Wat natuurlijk slechts een halve waarheid is. De andere helft is dat ze reuze bang is voor haar  eigen boosheid. Dat ze daar zelf ook een taboe op heeft, en dat gevoel liever negeert. Maar ... ware gevoelens negeren is nooit zo'n goed idee. Want je hebt ze immers. En een kenmerk van emoties is dat ze er uit willen... gezien willen worden...
 
Een belangrijk doorbraakmoment voor Jamila is het moment dat ze inziet dat ze niet alleen  zichzelf, maar ook haar omgeving aldoor op het verkeerde been zet. Ze zegt immers vaak ja, waar ze nee bedoelt en andersom. Waardoor ze door sommigen als 'onbetrouwbaar' en zelfs 'manipulatief' wordt ervaren. Au, au, au... 

Van wegcijferen naar vergeven

Jamila gaat kort door een diep dal waarin ze wat illusies over zichzelf moest afleggen. Nadat ze haar eigen woede en valkuilen onder ogen zag, leer ik haar hoe ze zelf versneld haar verdriet en woede kan reguleren en verwerken. Daarna is ze in staat een bewuste keuze te maken voor liefde en vrijheid. Voor een goed gesprek met haar ouders, voor op zichzelf gaan wonen, voor ander werk. Vanuit liefde voor zichzelf. 

Voor mij ook het sein om vergeving ter sprake te brengen. Vergeving vergt namelijk een grond van zelfliefde en compassie. Jamila kijkt hier vreemd van op. 'Vergeving?' Ze aarzelt. 'Wat bedoel je?' Maar daar was ik tuurlijk op voorbereid. Gevoelsmatig zijn mensen namelijk nooit toe aan vergeven. Het vergt een bewuste keuze.  

Waarom vergeven?

‘Maar beste Alexandra', denk jij nu ook misschien, 'Hoe kom je erbij? Vergeven is toch gewoon een variatie op wegcijferen, die de pijn er alleen maar nog meer inwrijft?!’

Nee dus.

Vergeven is iets totaal anders.
Luister goed: 

Wegcijferen doe je voor de ander: vergeven doe je voor jezelf. Uit liefde voor jezelf.
Vergeven is de laatste stap in het loslaten van oude pijn over een verleden
dat je niet langer ten koste van jezelf wil laten gaan.

Vergeven kan zomaar zorgen voor een uitstorting van liefdesenergie ('genade'),
waarin allerlei mentale, emotionele en zelfs fysieke blokkades volledig oplossen.

Vergeven maakt vrij. Niet misselijk dus, het effect van vergeven....

Alle vergeving is zelfvergeving

Het grote misverstand over vergeven is dus, dat mensen denken dat je dit voor de ander doet.
Nope, niets van dien aard. Je kunt een ander geeneens vergeven, al zou je willen. Ja, je kunt het wel doen natuurlijk, maar stel die ander neemt het vanuit een terecht of onterecht schuldgevoel niet aan, dan gebeurt er helemaal niks. Jij gaat niet over de ander. Daar gaat die ander zelf over.

Stel jij vergeeft de ander, en je laat dat die ander weten, dan hoeft die persoon inderdaad jouw veroordeling niet meer te vrezen. Maar vergeven wil niet zeggen dat de feiten niet plaatsgevonden hebben. En ook niet, dat je geen aangifte doet, of grenzen stelt. Vergeven betekent niet dat je die ander niet confronteert met de consequenties van zijn daden. Hij of zij zal nog steeds de aangerichte schade moeten erkennen en opruimen. Want ook na vergeving blijft nog steeds dit principe van kracht: ‘Wat een mens zaait, zal hij oogsten.’ Daar doet jouw vergeving niets aan af.

‘Hè, ik snap het niet meer, je zei toch dat je moet vergeven?’

Ja inderdaad, als het even kan wel, echter niet voor de ander, maar voor jezelf, omdat het je van de laatste resten negatieve energie bevrijdt. En het bijzondere is: daarna gaat het stellen van grenzen je vaak veel gemakkelijker af!

Schuldvraag

Een ander misverstand is dat mensen vaak bang zijn dat ze door de ander te 'ontschuldigen' zelf schuld op zich nemen. Onzin. Dat zijn twee verschillende dingen. Vergeven is een teken van wijsheid, van dieper zien. Vergeven is voorop stellen wat voor jou nodig en helpend is in de situatie. Met als gevolg meer vrijheid en gemakkelijker voor jezelf opkomen. Weet je hoe ze dergelijke effecten vroeger noemden? Ze noemden dat 'genade'. Een soort van beloning voor het feit dat je over je eigen schaduw heen stapt. Omdat dat beter voelt.  

Hoe het afliep met Jamila

Jamila ging verschillende gesprekken aan die ze altijd uit de weg was gegaan. En begon nieuwe keuzes te maken. En guess what? Ttot haar vreugde verdween de migraine. Zichzelf uitspreken brachten haar innerlijk stabiliteit, onafhankelijkheid èn het respect van haar familie. Geen blijere en trotsere vrouw dan Jamila!

NB De Vergevingssessie is een aparte, facultatieve sessie na afloop van het Transformatieve Coachingtraject. Dat is niet voor niks, want het kan zeer schadelijk zijn om te vroeg in je proces te beginnen met vergeven! Er moet echt voldoende ruimte en grond voor zijn (egosterkte door verwerking), alleen dan gaat het werken. 

Gerelateerde artikelen

Blog: Relax, het is kerst! (met ontspanningsmeditatie), 2021

Blog: Wek het licht in jezelf - kerstmeditatie 2020

Vlog: Zelfliefde is niet egoistisch, kerst 2018
Blog: Een kerst met zelfmoordgedachten... (waar gebeurd), 2015

Gerelateerde artikelen

Blog: Kerstblog met ontspanningsmeditatie, 2021

Blog: Wek het licht in jezelf - kerstmeditatie 2020

Vlog: Zelfliefde is niet egoistisch, kerst 2018
Blog: Een kerst met zelfmoordgedachten... (waar gebeurd), 2015