Blog van 'n conflictbevrijder

Conflict aangaan kan doodeng zijn. Bijvoorbeeld als je tegenover een intimiderende persoonlijkheid staat en bang bent de wind van voren te krijgen. Of als je bang bent uitgelachen te worden en daarna misschien wel tegengewerkt. Wat een verschrikking zou dat zijn! Of stel je toch voor dat je emotioneel wordt, wat zal men dan niet van je denken?! Brrr, een véél te kwetsbaar gevoel. Nee, dan toch maar liever opzouten en aanpassen. Toch?

Er was eens een jonge man die zo dacht. Een vriendelijke jongen: altijd bereid om zijn collega’s te helpen. Wat een fijn karakter had die jongen, iedereen sprak er positief over! Op hem kon men vertrouwen, en ook nooit te beroerd om een dienstje te ruilen. Dit ging jaren zo door.

Tot er een nieuwe leidinggevende kwam die wat collega’s ontsloeg.

De werkdruk ging omhoog, waardoor de jongen alle zeilen moest bijzetten om zijn eigen werk bij te benen. Behalve stress, was er plotseling ook meer frictie op de werkvloer. Allicht, tijd voor een vriendelijk woord was er nauwelijks meer. Als collega’s een appèl op hem deden, lukte het de jongen haast niet meer daaraan te voldoen. Niemand nam hem dit kwalijk, maar de jongen zelf leed eronder. Hij kon zichzelf niet meer zijn. En kreeg geen geen schouderklopjes of dankbare lach meer...

‘Je moet de waardering uit jezelf halen’, zeiden ze op het werk. De jongen (die inmiddels al een man van 51 was) snapte dat wel, maar het werk was geen feestje meer. Hij belandde in een identiteitscrisis. Wie was hij eigenlijk nog? Mens, of middel? Een human resource, zeiden ze bij HR, dus dat zou hij dan wel zijn: een menselijk middel.

‘Maar ik voel me geen mens meer’, dacht de jongen, ‘alleen nog middel’, en werd ziek.

Dramatisch hè? Maar waar gebeurd. Hij werd flink ziek die jongen. Hij kreeg depressieve klachten en werd hartpatiënt.

Gelukkig had hij weinig zelfverwijt, omdat hij altijd zo hard gewerkt had en een deel van de verantwoordelijkheid ook bij de organisatie kon leggen, maar wel ontdekte hij tijdens het re-integratietraject iets heel belangrijks over zichzelf. Iets waar hij voor zijn gevoel in tekort geschoten was. Dit deed enorm zeer, omdat hij zich realiseerde dat een klein beetje meer van deze eigenschap, hem zoveel meer mogelijkheden in het leven zou hebben gegeven.

Moed. Daar had het hem achteraf gezien te vaak aan ontbroken. De moed om voor zichzelf op te komen. De moed om ‘ho, halt, stop’ te zeggen. De moed om zich kwetsbaar op te stellen.

Hij had zich altijd ‘gevoegd’, om niet lastig te zijn, of op te vallen. Gevoegd naar de ander dus, niet naar zichzelf. En daar was zijn eigen hart dus behoorlijk tegen in opstand gekomen! Hoe had hij zo liefdeloos kunnen zijn naar zichzelf toe?, vroeg hij zich nu af. Nu pas voelde hij hoe hij zichzelf in de steek had gelaten.

‘Waar de moed ontbreekt, regeert de angst Alexandra’, zei hij zelf peinzend, en ik kon niet anders dan dit be-amen.

De man ontroerde mij. Door zijn eerlijke persoonlijkheid, maar ook door zijn plotseling opzwiepende belangstelling voor het thema ‘moed’. Het toeval wil namelijk dat ik een spiritueel pad volg, het Shambhalaboeddhisme, waarbinnen de ontwikkeling van onbevreesdheid een cruciale rol speelt. Daarbij gaat het over de moed jezelf met vriendelijkheid onder ogen te zien, dus niet alleen je mooie en harmonieuze, maar ook je schaduwkanten. Maar ook over de moed om over je angst voor de ander heen te stappen, en jezelf beschikbaarder, zachter en opener te maken voor de ander, vanuit het fundamentele vertrouwen dat er ten diepste niks te verliezen valt.

Dit raakte de man. Al doorvragend ontwaarde hij plotseling de contouren van ‘de spirituele krijger’ in zichzelf, want op een bepaalde manier was hij immers wel reuze moedig geweest door zich te voegen naar de ander, en niet naar zichzelf...

Over zijn eigen belangen heen stappen was heus niet altijd gemakkelijk geweest, en de verantwoordelijkheid daarvoor had hij toch maar op zijn kap genomen.

Deze erkenning bracht hem opnieuw tot tranen, en deze keer niet uit spijt, maar uit liefde voor zichzelf, om de moed en trouw die hij wel had getoond, en het zelfrespect dat dit hem gegeven had. 

En zo boog ook bij deze man de kern van zijn probleem om naar de kern van de oplossing.

Natuurlijk waren we niet klaar na deze sessie, maar tijdens deze sessie vond de ommekeer naar herstel plaats. Het thema 'moed' hebben we later fantastisch uitgewerkt, en werd een belangrijke leidraad voor hem om zaken aan te gaan die altijd waren blijven liggen, en nieuwe stappen te zetten: naar een leven van zijn keuze.

Een jaar later schreef hij dit:

‘Het gaat heel goed met mij, en ook met mijn hart! Ik durf steeds beter mijn innerlijke stem te volgen en aan te gaan wat er aan moet worden gegaan en dat geeft me een prettig gevoel. Mijn vrouw zegt dat ik niet meer met alle winden meewaai nu ik eindelijk mijn grenzen duidelijk durf te stellen. Ze vindt me gemakkelijker geworden! (ik dacht dat ik dat altijd al was) Ook krijg ik meer respect van mijn jongens. Ik voel zelf ook dat ik veel meer kracht heb nu. Het mooiste is dat alles gemakkelijker lijkt te gaan nu ik beter voor mezelf opkom. Ik zag altijd zo op tegen conflict, maar nu merk ik dat opkomen voor mezelf me strijd scheelt. En dat mijn gezondheid en energie beter is.‘

Het bovenstaande ter bemoediging voor wie nog niet zover is. Ook jij kunt moed ontwikkelen. De moed om ondanks angst, conflict en tegenslag te handelen naar je eigen opvattingen en geweten.

Je hebt hierboven kunnen lezen dat dit leidt tot innerlijke kracht: de kracht waarmee je je identiteit en leven vormgeeft. Wil je hier meer over weten, dan kun je je als abonnee van het E-zine Ontstressen in de Zorg, met fikse korting opgeven voor de Training 'Los je Conflict op met Moed & Wijsheid', van 20 tot 22 juni in Amsterdam. Wie weet: tot dan!

Alexandra van Smoorenburg

Gerelateerde blogs

Wat te doen als de werkdruk je te hoog wordt, januari 2014

Meer invloed door vragen stellen, december 2013

Van zelfsturing naar persoonlijk leiderschap, januari 2013

Eigen verantwoordelijkheid mobiliseren, juni 2011

 Vond je dit een interessant blog? Je doet me een groot plezier door het te delen in jouw sociale netwerk!